หางสิงค์

ชื่อสามัญ : ช้องนางคลี่ ชื่อวิทยาศาสตร์ :   Huperzia squarrosa   ชื่อวงศ์ :  Lycopodiaceae ลักษณะ : เป็นพืชในกลุ่มที่ใกล้เคียงกับเฟิน ลักษณะคล้ายกับสามร้อยยอดลำต้นอวบน้ำ ยาวได้ถึง 70 ซม. แตกกิ่งก้านครั้งละๆ 2 แฉก ขนาดผ่าศูนย์บาง 5 มม. ใบมีขนาดเล็ก ปลายแหลม ออกแน่น สีเขียวสดเป็นมันกลุ่มของอับสปอร์ เกิด บริเวณปลายกิ่ง มีใบขนาดเล็กประดับอยู่แน่น การปลูกและการดูแลรักษา : ควรปลูกแบบชื้นแต่ไม่แฉะ วัสดุปลูก สแฟกนัม มอส หินภูเขาไฟผสมเปลือกสน กาบชายผ้าสีดา รากเฟินข้าหลวง   หรือ กาบมะพร้าว   แสงครึ่งวันเช้า เติบโตได้ดีภายใต้แสง 50% ปุ๋ย ออสโมโคทสูตรเสมอ   3 เดือนโรยโคนต้น 3 เดือนครั้ง ปุ๋ยปลา ผสม สาหร่ายทะเล ฉีดพ่น ทางใบเดือนละครั้ง สถานที่ : สามารถพบเห็นได้ทุกภาคของประเทศไทย โดยอาศัยอยู่ตามคาคบและสภาพแวดล้อม หน้าผาหิน ใกล้ลำธาร ปัจจุบันพบได้ยากในสภาพธรรมชาติ ชื่อผู้จัดทำ : นายณรงค์เดช กำใจบุญ ม. 5/3 เลขที่ 3